بیاد پهلوان حشمت اله میرزایی

اشرف دشتیان✍️پهلوانان نمی‌میرند...

هزاران خاطره دارم زتو شیرین تراز جانم.

تونورومردعرفان من فدای عشق وعرفانم.

سحرگه مرغ خوش الحان به کوی توندادرداد.

کنون همراه آن بلبل به کویت چاوشی خوانم.

قسم بردشت تبداروشب وگلرنگی مهتاب.

قسم برساقی وساغرقسم براشک پنهانم.

که بایاران یکرنگ توباشم مونس ویکدل.

ولی بادشمنانت خصم وکین ومردمیدانم.

به شهرعلم ودانش گوهریکدانه بودی تو.

منم دشتی دراین وادی یکی دیوانه دربانم

اخلاق ساده.خونگرمی.وخیرخواهی اوعجیب به دل می‌نشست.به مصداق سخن کزدل برآیدلاجرم بردل نشیندگریزازشنیدن وفهمیدن گفته های بی پیرایه اوممکن نبود.اوهیچگاه نتوانست مثل بسیاری ازآدمهای اطوکشیده ومعطر دوروبرماکه کلمات رادرزرورق می‌پیچندازرک گویی پرهیزکند.ضمیر مالامال ازخاطرات تلخ وشیرین اوهمواره محل برداشت وبیان نکاتی بودکه دررسیدن به مفهوم کلام وتاثیرسخن ازآن بهره می‌بردوبه معنای واقعی کلام اویک کرمانشاهی ناب بود.تاریخی گویاوشفاهی ازرخدادهای اجتماعی واتفاق های عجیب و نهفته درضمیری پرازاحساس وعشق..احساس به حضورهمیشگی خداونددرزندگی وعشق به دوستان وهمشهریانی که دوستش داشتندواونیزبه آنان عشق می‌ورزیداحساس وعشقی که ازبطن آن انسانی به معنای واقعی انسانیت تبلورپیدانموده بود که بسیاری راشیفته سادگی ومبهوت بی آلایشی خودکرده بود.انسانی بی کلک ومردم دوست به نام حشمت اله میرزایی..

.

اوکه ایستادوخم نشدجفادیدوصبوری کردظلم دیدومحبت کرد.ودرانتهای مردانگی باگردن افراشته عاشق شدوعشق ورزی کردپرکشید..اوکه همیشه درتاریکی های ناامیدی هایی که سراپای دوران راگرفته امیدبخشیدوسنگ صبورشدرفت.مردبزرگ کوچه پس کوچه های قدیمی محله سرچشمه که هیچگاه پای ازدایره معرفت بیرون ننهادوهمواره به کرمانشاهی بودن خویش می‌بالید ازماجداشد.. بزرگی برخواسته ازدامن تلاش وتلاش که ازتشک های پنبه ای سالنچه برفخان بافضای کشتی مدرن پیوندخورده ومرارت هاوسختی های تلاش برای نامدارشدن رادیده وفهمیده بودودرک این مرارتهاآنقدرآبدیده وباشعورش کرده بودکه هیچگاه ازاعتقادش به پوچ بودن قهرمانی درصورت رعایت نکردن عشق ومحبت به اطرافیان دست نکشیدوورزش بی وفای کشتی راتنهاوتنهااهرمی بسیارتوانادررسیدن به نوعدوستی ومحبت ورزی می‌دانست پرکشید.حشمت اله میرزایی مردی ازنسل گذشته کشتی بودکه دربسترمدرنیته کشتی و تغییرات ظاهری آن به کشتی دوبنده ای وشیک نیز اصالت این ورزش وسنت های کهنه واماارزشمندش راپاس می‌داشت وبیگانه گشتن ازاخلاقیات ومحبت رابرنمی تابیدماراتنهاگذارد...

اگرچه این شاگردخلف ومردم دوست مرحوم فریدون کمالی که به عنوان یک مربی بزرگمنش وبسیارزحمتکش سالیان متمادی هدایت کشتی گیران دوبنده ای کرمانشاهی رابرعهده داشت   هیچگاه قهرمان دنیانشدوتوانایی های قهرمانی اودرحدواندازه قهرمانی ارتش درکشورتجلی پیدانمود امادنیایی رابااثرات گذراوپوچ قهرمانی ودرمقابل آن ماندگاری خصلت های پهلوانی آشناکردوبسیاری جوانان ارزشمندرادرمسیرهدفمندتلاش برای کسب علم ورسیدن به مدارج ارزشمندعلمی واجتماعی یاری نمودتابه بسیاری ازساده اندیشان که دردرک اثرات غرورآفرین وماندگارصله رحم ونوعدوستی واخلاص ومحبت وتربیت بی شائبه شاگردان خویش ناتوان بودند بفهماندکه راه کدام است وبیراهه کدامین...

حشمت اله میرزایی اماپادشاه قلبهای بسیاری بودوبرحسب نوع نگاهش به همگان همچون خورشیدتلالو رخوت بخش نوروگرمایش راازهیچ کس وهیچ چیزدریغ نمی‌کردوانگارآمده بودتابه همه نورببخشدوبرقصروویرانه وباغ وبیغوله وصحرای لم یزرع وگلستان به یک اندازه نوروگرماوحرارت وعشق ببخشد.بی توقع وبی منت.

اگرچه او هم بسیاروفاکردامادردوران زیستن دربسترکشتی هم بسیارجفاهادیدوارزشمنداینکه درمقابل مرارت های ناشی ازجفاهای تنگ نظران کمترگله مندشدوکمترازجفاهادم زد.او کوته فکری هارالمس نمودوصبوری پیشه کرداما.. درزیروبم راهبری رسالت ارزشمندهدایت وآموزش اخلاق وورزش بسیارتجربه هااندوخت وبواسطه روح بلندومناعت طبع درتقابل بااین فراوان کجمداری هاوفاکردووفاکردووفا و درپیچیده گی های عرصه تعلیم وتعلم کشتی ودرفرازوفرودهزینه کردن ازعمرطولانی وشرفمند خود عمری هم شادگردیدوهم بسیار غمبارشداماکمترگله کردودم فروبست تامبادادرتاثیررنجش های خویش ازبی وفایی بسیاری ازمدعیان که درواپسین روزوشب های زندگی سرشارازنوعدوستی خویش دیدگانش راهمواره منتظرحضورشان درکناربستربیماری اش بیدارنگهداشت رنجشی دردل شاگردان ودوستدارانش پدیدارگرددوحرمت هامغبون رنجش وگله گزاری نشود.

وامااورفت پرستوی مهاجرنه.سفیرعشق خداوندی برزمین نه.مناجات خوان آستان نوعدوستی نه.

پیرمرادنه.مربی ورزش نه.خدمتگزارمردم نه.حشمت اله میرزایی نه.عموحشمت کشتی نه..اورفت وخادم الحسین رفت..پهلوان حشمت میرزایی درآغوش شاهینش رفت وچه وداع غریبانه ای بین پدروپسر..مرادومرید..عاشق ومعشوق.که اوهم درقالب شاگردعاشقانه بزرگمرددوست داشتنی اش راپهلوان می‌دید...

پهلوانان نمی‌میرند ...

صفحه دوم

که چه زیباست که فرزندان وشاگردان ومریدان وهمین مردم کوچه وبازارهمین کرمانشاهیان و همین دلسوختگانی که بیش ازهرکس دیگری غم نبودنت راباگوشت وپوست واستخوان درک می‌کنندونیازبه بودنت راباندبه زمزمه کنندپهلوان بنامندتورا..که این ازاثرات فتح قلوب است وفتح هیچ قله ای ارزشمندتروارفع ترازفتح قله قلب هانیست قله قلب های همین مردم کوچه وبازار...

پهلوان حشمت اله میرزایی برمبنای قائده مرگ بی تردیدوغیرقابل انکاردست ازدنیای ماکشیدامامادست کشیدن ازاووآموزه هایش رانیاموخته ایم وگمان داریم که اوبوده وهست وخواهدبودواینکه ابرازکنیم که اوبوده است رابرمبنای واله گی وحیرانی شاگردان ومریدانش دردشواری های هجرانش می‌بینیم وبازهم اینکه می‌گوئیم هست راباتاثیرتربیت اوبرخانواده ای نظاره گریم که حتی پس ازمرگ نیزبه تاسی ازآموزه های تربیتی واخلاقی پسندیده اش باسنت شکنی ورفتار ارزشمندوصرف هزینه سوگواری وعزاداری اودرمسیررهایی زندانیانی گام گذاشتندکه به علت ناتوانی ازپرداخت دیون وبدهی درزندان به سرمی بردندوباتقدیم آزادی به آنان برتثبیت منش اوبرماندگاری افکاروگفتاروکردارش مهرتائیدگذاردند.

پهلوان حشمت اله میرزایی ازخاکستان ناسوت پرکشیدولاهوتی گشت وامااشک شوق ازبه یادآوری خاطرات تلخ وشیرین و ازکرداروگفتارورفتارساده وکرمانشاهی گونه اوبردیدگان شاگردان ودوستدارانش همواره جاریست وآتش آه ازحسرت فراق و عروج جاودانه او هیچگاه ازدل هازدوده نخواهدگردید..

دراین راستاوبرحسب معمول برگزاری تورنمنت هاومسابقات کشتی به منظورقدردانی ازبرکات سایر بزرگان نیزمی توانددرجهت بیان خصوصیات اخلاقی وکنکاش وتحلیل عملکردومیزان تاثیرگذاری همه رادمردان کرمانشاهی درجامعه موثرواقع گرددکه به تبعیت ازاین رویه برگزاری مسابقات یادواره این بزرگمرداخلاق مدار و خادم الحسین به عنوان یکی ازبزرگان درگذشته ازجامعه همیشه قدرشناس کشتی درماه جاری کاری شایسته وقابل تقدیراست اماشایسته است که متولیان امرگوشه چشمی نیزبه بیان ارجمندی و عزت قهرمانان وپهلوانان زنده ای که جامعه ماوامداربزرگی واعتبارشان است داشته باشندتاهیچگاه گفتار.آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا..دراین زمینه مصداق پیداننمایدامیدبه تکراراین رفتارهای شایسته دربیان قدرشناسی ازبزرگان ورادمردان عرصه پهلوانی ازحاضرین وغائبین کاری پسندیده وحتما خواسته شایسته جامعه کشتی ومردمی است که همواره رادمردان غیرتمندشان رادرحیات وممات قدرمی دانند.

یادویادگارهای اخلاق ومنش نیک پهلوان حشمت اله میرزایی تا همیشه دورانهادرضمیرکرمانشاهیان پهلوان پرورباپایداری وماندگاری مرام واندیشه های ارزشمند پهلوانی جاودانه باد.

به امیدتوفیق.

علی اشرف دشتیان